De ontdekking van Amerika: april 2006

Nieuwe foto's!

Geschreven 30 april 2006 door Sandra.

Aan de rechterkant staat onder het kopje 'Onze foto's' een nieuwe link naar nieuwe foto's. Dit keer van de route die we hebben gefietst van Navasota naar Del Rio.

Morgen gaan we de bergen in. Over een paar dagen gaan we over een pas van 2000 meter. Niet heel erg hoog, maar het is wel weer klimmen. Met hogere temperaturen, want het weer was de afgelopen dagen niet heel goed. De afgelopen dagen in Hill Country hebben we een voorproefje gehad van het klimmen. De spookverhalen over deze heuvels, die we hadden gehoord van andere fietsers, bleken mee te vallen. Het is maar net wat je referentiekader is. Dus hebben we goede hoop dat ook de komende dagen wel mee zullen vallen. Gisteren waren de heuvels echter niet onze grootste vijand. Dat was de wind. 50 kilometer hebben we gefietst tegen een zeer krachtige wind in. Dat heeft er in gehakt. Vandaag daarom een korte dag naar Del Rio. Alwaar wij een heerlijke kamer in een motel hebben met tv, dvd-speler en bank. Vanavond gaan we onszelf maar eens verwennen met een filmpje!

Comfortabel in Comfort

Geschreven 26 april 2006 door Sandra.

We zijn de heuvels ingegaan en dat is te merken. Na gisteren nog een dag van over de honderd kilometer hebben we vandaag toch maar even gas terug genomen. De bovenbenen sputteren tegen en onze knieën doen zeer. Dus zijn we gestopt in Comfort. Laten we maar verstandig zijn, want het zwaardere werk komt immers nog. Het fietst trouwens wel erg prettig, zo rollend over al die heuvels. Een erg mooie omgeving. 'God's country', zei laatst iemand tegen ons. Ook al ben ik niet gelovig; ik snap waar zijn opmerking vandaan komt! In de heuvels rijden, maakt het fietsen bij tijd en wijle ook erg spannend. Vooral als we een lange rechte weg afzoeven. 1 afdalinkje van vandaag was ons een beetje te spannend. Met remmen los stoven we over een smal bruggetje. Wat ik niet had gezien, was dat dit bruggetje vol lag met aarde. Bij de eerste aanraking met de brug stuiterden we al enigszins vooruit. Vervolgens reed ik volle vaart recht door, inderdaad, het hoogste bergje aarde. Ondertussen was door het stuiteren 1 van de voortassen losgeraakt. Gelukkig voelde ik geen paniek. Ik had Mien (en dus ook Ellu) stevig vast. Zonder kleerscheuren (of erger) haalden we het zelfs nog tot halverwege de steile heuvel omhoog. We hebben nog wel even trillend naast de fiets gestaan. En een geluk bij een ongeluk: Ellu kon terug om de foto te maken, die we hadden gemist, wanneer we niet al stuiterend de brug over waren gegaan.

Voor de liefhebber: ons volgen via Google Earth

Geschreven 24 april 2006 door Sandra.

Google Earth is een gratis (engelstalig) programma waarmee je via de computer kan volgen waar we zijn in de the States. Vraag me niet precies hoe het werkt, want toen ik nog thuis was, heb ik er nog maar weinig mee kunnen experimenteren. Wat ik weet, is dat je door een plaatsnaam in te typen, via onder andere satellietfoto's, kan zien waar wij fietsen. Ga naar http://earth.google.com/ en daar vind je meer informatie.

Met dank aan onze buurman Jan voor deze tip!

Major snake experience

Geschreven 22 april 2006 door Sandra.

Op weg naar Austin fietsen we een stuk door een state park. Het is er heerlijk rustig. Geen auto te zien. Gemoedelijke fietsen we heuveltje op en heuveltje af. Het is er prachtig. Dan ineens roept Ellu me (weer) toe: 'San, slang'. Mijn voeten schieten in de lucht en maar net aan raken we de slang niet. De slang schuift rustig door naar de andere kant van de weg terwijl wij 'm gehypnotiseerd (dat doen slangen toch?) op een afstandje na staan te kijken.

Bloed, zweet & tranen

Geschreven 21 april 2006 door Sandra.

Eindelijk zijn we er dan: Austin! Gisteren zijn we een soort van vast komen te zitten in Bastrop vanwege het slechte weer (thunderstorm en tornado waarschuwingen). Vandaag de rest gefietst. Achteraf een geluk bij een ongeluk want anders was het gisteren wel een hele, hele lange dag geworden. Niet alleen wat betreft de kilometers, maar ook als het gaat om de rest. Het was nu al een lange dag! Wat een ellende is het toch om een grote stad in te fietsen. We waren binnen een poep en een scheet aan de rand, maar hoe verder we in het web dat Austin heet, geraakte hoe lastiger het werd. Aan de lijst van motels te zien, leek het alsof we er mee om de oren geslagen zouden worden, maar natuurlijk was dat niet het geval. We hebben al heel wat van Austin gezien. Nou ja, eigenlijk veel van hetzelfde omdat we steeds maar in rondjes hebben gereden. Gelukkig is er hier een Starbucks. Dat maakte al veel goed, want anders was het inderdaad bloed, zweet en tranen geweest. Nu is het bij zweet gebleven. Maar ik moet eerlijk zijn: de tranen zaten heel dicht bij!

Snel kijken, alweer nieuwe foto's

Geschreven 20 april 2006 door Sandra.

Het is heerlijk. We zitten op een camping met gratis internetgebruik. Er is geen hond die van de computer gebruik wil maken, dus heb ik even rustig van de gelegenheid gebruik kunnen maken om alle foto's bij te werken, te uploaden, en te kopieren naar mijn harde schijfje. Zonder dat er tijdsdruk achter zit. Het is nu wel al acht uur dus al bijna tijd om te gaan slapen. Morgenochtend vroeg op en dan op weg naar Austin. In Austin blijven we 4 dagen. 4 dagen waarin we wat klussen doen maar vooral ook uitrusten. Er komen pittige heuvels aan na Austin. Bijtanken dus!

Howdy!

Geschreven 18 april 2006 door Sandra.

We zijn in Texas. Een mijlpaal voor ons. Tot vanmiddag hebben we er nog nauwelijks iets van gemerkt. De omgeving is niet heel veel anders, vergeleken met die van Lousiana. Ook de mensen lijken hetzelfde te zijn. Er zijn wel kleine verschillen merkbaar. Men mag hier in ieder geval veel harder rijden. Ook zijn sommige counties droog. Met andere woorden: geen alcohol. En van county tot county verschilt steeds de kwaliteit van het wegdek. Niet iets waarvan ik nou zeg 'Typisch Texas'. Tot vanmiddag toen we een stadje binnenreden dat rechtstreeks uit een Western leek te komen. Dat we tijdens de lunch in het Roadkill cafe een sandwich weghapten met dikke plakken ham en gesmolten kaas, ondertussen hopend dat het vet niet teveel van het broodje afdroop. Maar de klapper was onze eerste echte cowboy. Compleet met laarzen en hoed. Wel heel schattig: hij dronk zijn milkshake met een rietje en struikelde over een kleedje. Welcome to Texas!

Hollandse biefstuk

Geschreven door Sandra.

Licht bruin gebakken. Of toch donker bruin met wat zwart geblakerde plekken. In ieder geval groot, behoorlijk groot! Zonder vetrandjes. Maar zeker niet al te pezig. Zo'n stuk waar je de spieren nog wel van ziet. Daar komen amerikaanse mannen op af. Midden in de nacht bellen ze vanaf hun motelkamer. De lust naar vlees is bijna niet te verzadigen. Of ze schreeuwen het uit van begeerte. Het is niet te stoppen. We kunnen er niets aan doen: op de Amerikaanse vleesmarkt zijn wij 100% biologisch gefokte Hollandse biefstukken. Van de hoogste kwaliteit óf bij gebrek aan beter!?

Gezellig

Geschreven 11 april 2006 door Sandra.

We fietsen heerlijk. De route is prachtig en soms ook niet. Elke dag weer zijn we enorm blij met de kaarten van de Adventure Cycling Association. Zonder die kaarten hadden we die leuke landweggetjes of de minder drukke wegen nooit gevonden, want geen enkele wegenkaart is zo gedetailleerd. Daarnaast is de informatie over waar wat te vinden is heel handig. Zo kunnen we de dag een beetje plannen als het gaat om water en eten. Vanaf Texas zullen we dat nog strakker moeten plannen. Maar tot nu toe hebben we het goed gehad want er waren nog veel stopmogelijkheden onderweg. Voor het grootste gedeelte bij benzinepompen, waar we tussen de ronkende auto's onze koffies drinken en zelf gesmeerde broodjes eten. Heel knus!

Nieuwe foto's!

Geschreven door Sandra.

Ik heb weer een serie nieuwe foto's op het web gezet. Klik op de link Southern Tier, Part I onder het kopje Onze foto's en je komt er vanzelf.

Roots

Geschreven door Sandra.

Ik wil het niet, maar het gebeurt wel. We komen aangefietst in Tangipahoa en rijden naar de benzinepomp. Met het idee daar een korte rustpauze te nemen. Er staan een aantal auto's voor de deur. Uit 1 van de open ramen knalt muziek. Er staan alleen maar zwarte mannen. 1 met Hip Hop kledij aan. Althans zo noem ik het. Dito hoofddoek op. We zetten onze fiets neer tegen het hek. We passeren een grote zwarte man. Ik zeg 'hallo'; hij zegt niets terug. Er komen auto's langs rijden. Weer met luide muziek. Allemaal jonge zwarte mannen. Ik voel me geintimideerd. We moeten naar het postkantoor. Op weg naar binnen spreekt Ellu de 'Hip Hop' - man aan. Het ijs is gebroken. Het is OK. Wat zit het toch diep geworteld, die ongefundeerde, volledig op vooroordelen gebaseerde angst!

De route in de USA

Geschreven 07 april 2006 door Sandra.

IJzer

Geschreven 06 april 2006 door Sandra.

Het leek vandaag (3 april 2006) zo'n dag te zijn dat alles op rolletjes loopt. We zouden maar een kort dagje doen dus hadden we een heerlijke relaxte ochtend in een goed (maar niet duur) motel in Pensacola, een uurtje internetten in de bieb, goede latte's (koffie verkeerd) met lekkere koekjes in een knus café, een fietswinkel óp de route, een hulpvaardige jongen die ons tipt over een deli, een deli met gezonde broodjes voor de lunch, een lekke band die we op ons dooie gemakkie repareren én noorderwind. Laat ie nou net van richting veranderen wanneer we nog maar 20 km gefietst hebben. De laatste 40 hebben we 'm - net als vrijwel elke dag, gewoon weer recht in ons snoetje. Tja, is er niet een spreekwoord dat hier over gaat. Inderdaad, precies, je moet het ijzer smeden als het heet is. Een volgende dag zonder tegenwind zitten wij zonder onderbreking bij 't eerste daglicht op de fiets.

Vluchten kan niet meer

Geschreven 04 april 2006 door Sandra.

We kunnen er niet om heen. Vaak willen we er ook niet om heen. Omdat het dé veiligste plek is voor ons om te rijden, wanneer er veel verkeer is. De vluchtstrook! Soms is ie heel breed; soms is ie heel smal. Soms verdwijnt ie ineens. Het enige dat consequent aanwezig is, is de troep. Veel troep: spijkers, moeren, bouten, snelbinders, hout, stukjes metaal, gravel, lagen zand, plastic maar vooral veel glas. Daar waar mogelijk zig zag ik er langs. Maar dat lukt niet altijd. En wanneer ik dan door het knerpende glas rijdt, dan zie ik mezelf alweer staan naast de fiets. Een band aan het plakken. Aantal lekke banden tot nu toe: 7!

Mark

Geschreven door Sandra.

Het is lunchtijd. We zetten onze fiets neer bij een schattige diner op de kruising van 2 drukke wegen. Het is zo'n typische Amerikaanse diner met vooral hamburgers & fries. We pakken onze mayonaise erbij en proberen te genieten van onze lunch. Voor de vierde keer in korte tijd worden we aangesproken. Door Mark. Hij praat met een zuidelijke tong. Langzaam. Hij stottert ook een beetje. Hij vertelt dat hij ook wel zo iets als ons wil doen. Maar dat kan niet, want hij heeft 3 kinderen. 'Ja, ja', denk ik nog. Hij vertelt verder. Over zijn droom om naar Ethiopië te gaan. 'Hier heb ik geen zin in', denk ik. Hij schuift bij ons aan tafel aan. Hij vertelt verder. Hij wil daar graag mensen leren om boer te zijn. Ellu vraagt nog wat aan hem. Uit beleefheid. Daardoor weten we dat hij 7 dagen per week keihard werkt. Voor zijn eigen bedrijfje. Zodat hij voor vrouw en kinderen kan zorgen. Ondertussen verbaast hij zich erover dat we zo'n reis kunnen maken, dat dat wel zo'n 1000 dollar moest kosten!? Om niet teveel prijs te geven over hoe rijk we zijn, zeg ik dat we low low budget reizen. Mijn aandacht gaat dan weg van Mark naar iemand anders. Ik ben blij voor deze afleiding. Met één oor hoor ik Ellu Mark bedanken. We krijgen 10 dollar van hem voor onderweg. Ellu probeert het aan hem terug te geven. Dat we dat echt niet kunnen accepteren. Maar Mark wil er niet aan. We stappen weer op de fiets. En ik, ik schaam me dood.

San

Van 5 maart 2008 t/m 21 mei 2008 woonde en werkte ik in Buenos Aires, Argentinië

Ellu & San

Van 5 maart 2006 t/m 4 maart 2007 hebben wij op onze tandem, Mien Masjien, door de USA, Canada, Uruguay, Argentinië en Chili gereisd.

Nieuwe foto's!

De bergen in

Comfortabel in Comfort

Voor de liefhebber: ons volgen via Google Earth

Major snake experience

Bloed, zweet & tranen

Snel kijken, alweer nieuwe foto's

Howdy!

Hollandse biefstuk

Gezellig

Nieuwe foto's!

Roots

De route in de USA

IJzer

Vluchten kan niet meer

Mark

San

Ellu & San

Recente berichten

Archief

Gastenboek

Links uit ons leven

Fietslinks

San's foto's

Onze reisfoto´s

Andere foto's

Onze rondbrieven

Onze statistieken

Landeninformatie

Hoe werkt onze blog?